Zondag 3 januari 2027
Desgevallend transfer van Vilvoorde naar Zaventem
Heenvlucht Brussel – … – Ushuaia
Maandag 4 januari 2027
Aankomst in Ushuaia, transfer en hotelovernachting
Dinsdag 5 januari 2027
Vrije tijd in of bezoek aan Ushuaia en hotelovernachting
Woensdag 6 januari 2027 – Het einde van de wereld, het begin van de reis
Vrije voormiddag en transfer naar de haven rond de middag waar we aan boord gaan en meteen varen via het schilderachtige, door ruige bergen omzoomde, Beagle Kanaal richting Antarctica.
Donderdag 7 en vrijdag 8 januari 2027 – Het pad der Poolreizigers
De komende twee dagen op de Drake Passage kunnen we het zeemansleven vanuit het perspectief van de eerste poolreizigers lichtelijk meebeleven, een stevige bries, rollende golven en mogelijk al een walvis die plotseling opduikt en een ademspuit laat zien. Na de Antarctische Convergentie – Antarctica’s natuurlijke afbakening, die gevormd wordt waar koude noordwaartse oceaanstromingen en warmere sub-antarctische stromingen elkaar ontmoeten – bevinden we ons in de “Circum-Antarctic Upwelling Zone”.
Niet alleen het zeeleven maar ook het vogelleven verandert vanaf nu, verschillende albatrossoorten en stormvogels vertonen zich vrij plotseling, zoals ook Kaapse duiven en Zuidelijke stormvogels. In de buurt van de South Shetland Islands komen de eerste ijsbergen in zicht.
Zaterdag 9, zondag 10, maandag 11, en dinsdag 12 januari 2027 – Fantastisch Antarctica
Grijze rots pieken, bestreken met dikke lagen sneeuw, torens van gebroken blauwwit ijs en wonderlijke dieren die zijn aangepast aan deze extreme omgeving, verwelkomen ons terwijl we dit haast onwereldse gebied binnenvaren. We varen meteen naar ‘High Antarctica’, langs de Melchior Islands en door het Schollaert Channel, tussen Brabant en Anvers Island.
Dit zijn mogelijk te bezoeken plaatsen:
Neumayer Channel – We gaan hier de beschutte wateren rond Wiencke Island per Zodiac of met de kajaks verkennen. De bergachtige omgeving biedt daarnaast uitstekende gelegenheden voor kustwandelingen met sneeuwschoenen en voor ‘soft’ alpinisme, om de heuvels en uitzichtpunten verder landinwaarts te beklimmen. Alle beklimmingen en excursies kunnen alleen worden uitgevoerd onder goede weersomstandigheden.
Port Lockroy – Nadat we door het Neumayer Channel zijn gevaren verwachten we het oude Britse onderzoeksstation ‘Port Lockroy’, op Goudier Island te kunnen bezoeken, nu een museum en postkantoor. In de buurt van Port Lockroy ligt Jougla Point, waar Ezelspinguïns en Keizeraalscholvers broeden. Op de nabijgelegen locaties, zoals Damoy Point, is er de mogelijkheid om te sneeuwschoenwandelen naar de oude skiweg, dit is ook een van onze favoriete kampeerplekken.
Pléneau & Petermann Islands – Wanneer de ijssituatie het toelaat varen we verder zuidwaarts, richting het niet minder beroemde Lemaire Channel. Op de eilanden net ten zuiden ervan hebben we de kans om een kolonie Adéliepinguïns en Blauwoog aalscholvers te bezoeken. Rond de eilanden zien we vaak Zeeluipaarden, Bultruggen en Dwergvinvissen maar ook Orka’s. Kajakken, gletsjertochten maar ook serieuze bergsporttochten behoren hier tot de mogelijkheden.
Neko Harbour – Hier krijgen we de kans om zelf op het Antarctische continent te stappen – een episch landschap van reusachtige gletsjers en uitgeslepen, met sneeuw bedekte rotswanden. De zee bij Neko Harbour biedt fantastische mogelijkheden voor Zodiac cruises, het land grote kansen om de majestueuze Alpine pieken te bewonderen.
Paradise Bay – Ons volgende doel brengt ons naar het paradijs: Paradise Bay, zo genoemd vanwege zijn ongeëvenaarde schoonheid. Hier is er de kans om als een echte poolreiziger buiten te overnachten, om zo een ultieme Antarctische nacht te beleven.
Errera Channel – Het gebied in en rond het Errera Channel is spectaculair, met veel goede locaties voor sportieve activiteiten, bijvoorbeeld bij Danco Island en Cuverville Island of eventueel bij de minder bekende Orne Islands of bij Georges Point, op Rongé Island.
In de vroege ochtend vertrekken we, na het opbreken van ons laatste kamp. Dan varen we weer terug via de Melchior Islands, richting open zee, naar de Drake Passage, op weg naar het noorden. We hebben bij Dallmann Bay nog goede kansen op het zien van Bultruggen en we hebben opnieuw de gelegenheid vele soorten zeevogels te spotten.
Woensdag 13 januari 2027 – Scenes uit Zuid-Shetland
De vulkanische eilanden van de South Shetlands zijn winderig en vaak gehuld in mist, maar ze bieden subtiele geneugten: Er is een grote verscheidenheid aan flora (mossen, korstmossen, bloeiende grassen) en niet weinig fauna (ezelspinguïns, kinbandpinguïns, zuidelijke reuzenstormvogels). Op Deception Island duikt het schip door Neptune’s Bellows de overstroomde caldera in. Hier vind je een verlaten walvisstation en duizenden kaapse stormvogels, samen met kelpmeeuwen, bruine en zuidpoolskuas en Antarctische sterns. Een goede wandeling is mogelijk in dit fascinerende en desolate vulkaanlandschap. Als alternatief kun je misschien activiteiten ondernemen in de buurt van Half Moon Island. Hier strijken kinbandpinguïns en Weddellzeehonden vaak neer op het strand bij Cámara Base, een Argentijns wetenschappelijk onderzoeksstation. De omstandigheden op de Drake Passage bepalen de exacte vertrektijd.
Donderdag 14 en vrijdag 15 januari 2027 – Bekende zeeën, bekende vrienden
We varen weer noordwaarts, richting de Drake Passage. Hier ontmoeten we weer oude bekenden, zoals de vele zeevogels die we voor het eerst ontmoet hebben op de heenreis, maar die nu op ons overkomen als oude bekenden.
Zaterdag 16 januari 2027 – Helemaal het einde
Aan ieder avontuur, hoe mooi ook, komt uiteindelijk een einde. Met een klein hartje verlaten we de Hondius in Ushuaia, met als bagage de diepe indrukken die deze bijzondere reis en de ruige natuur op ons gemaakt hebben. Transfer en terugvlucht Ushuaia – … – Brussel
Zondag 17 januari 2027
Aankomst in Zaventem en desgevallend transfer naar Vilvoorde
Let op, dit reisprogramma is enkel bedoeld als indicatie. Het uiteindelijke programma kan variëren, afhankelijk van de plaatselijke ijs- en weersomstandigheden, en om zoveel mogelijk gelegenheden te bieden om wilde dieren te zien. De expeditieleider aan boord bepaalt de uiteindelijke route. Routes kunnen plaatsen vermelden waarvoor toestemming is vereist om te landen, die moet worden verleend door de relevante nationale autoriteiten. Dergelijke toestemming wordt niet verleend voorafgaand aan het publiceren van deze routes. De gemiddelde vaarsnelheid van de Hondius is 10,5 knopen. Flexibiliteit is cruciaal voor expeditie cruises.